Jake voelde de auto stoppen, zijn huis zag er dood uit en het leek dan ook alsof er niemand woonde. Jake zuchtte even snel, en liet zijn hand daarna dan ook langzaam naar het handvat gaan. Na een korte druk erop vloog de deur open. 'Dankjewel,' zei hij zacht. Op de een of andere manier kon hij dan maar geen afscheid meenemen van Devi. Hij bleef nog even staren naar Devi, zijn haar zat perfect gekamd om zijn hoofd en zijn armen waren sterker dan daarnet. Hij duwde de deur langzaam dicht, hij had geen eens de sleutels. Hij kwam er niet in, er was niemand thuis. Hij sloot zijn ogen even waarna hij langzaam naar de deur liep. Hopend dat Devi hem tegenhield.
