Come by and smile

Onderwerp: Come by and smile zo jan 27, 2013 5:30 am

_{Rustig stond hij in de rij te wachten. Het was een lange rij, voor een film die hij al een tijd graag had willen zien. Stan ging niet vaak naar de bioscoop, maar om de zoveel tijd vond hij het nog wel leuk. Zeker als er weer eens een trailer op tv was geweest die hem wel aan stond. Dit was een actie en horror film. Als het goed was zat er ook nog iets van romantiek in maar goed Stan kwam toch meer voor de actie. Hij was niet zo'n heel sentimenteel persoon. Stan leunde wat opzij om te zien hoelang de rij nog was. Van de eerste persoon die bij de balie stond streek zijn blik naar de persoon die er achter zat en voor de kaartjes en al zorgde. Ze liep wat te stuntelen, vast een beginner in het vak. Langzaam aan werd Stan zijn blik dan ook wat droog. Fijn, dat betekende dus nog langer wachten. Daar kon hij dan wel weer slecht tegen. Met sommige dingen kon hij heel geduldig zijn. Maar met zoiets als dit, dat lange staan in een rij, absoluut niet. Straks was de film al begonnen voordat hij zijn kaartje nog had kunnen kopen.
Uiteindelijk was het dan zover, Stan was aan de beurt. Hij pakte zijn portemonnee en betaalde het kaartje dat hij moest hebben voor de film. Daarbij nam hij dan ook nog wat te drinken en een bak popcorn. Daarna ging hij kalm richting de zaal. Het klopte wel dat Stan alleen liep. Stan had zat vrienden, maar zoiets als een film kijken deden ze niet. Stan vond het ook meer iets om met je vriendin te doen. Maar sinds dat hij nog single was ging hij gewoon op zichzelf een film kijken. Hij beschouwde het een beetje als een tijdje rust, zelfs al was het een actie en horror film waar hij naar zat te kijken. Stan keek naar het kaartje waarop de rij stond waar hij moest gaan zitten. Voor een moment ging zijn blik de zaal rond. Het leek erop dat het niet druk was, de film stond namelijk al op het punt om te beginnen. Daarbij was er een andere film die op het moment ook erg populair was. Daar kwam vast de drukte vandaan. Zodra Stan merkte dat hij een rij aan de zijkant had besloot hij maar naar een rij in het midden te gaan, dat keek veel beter. Kalm drukte hij de zit van de stoel naar beneden waarna hij er op ging zitten. Hij zette de popcorn en het drinken tegenover zich op het tafeltje dat aan de rij voor hem vast zat. Hij wachtte daarna maar, rustig nu dat hij een maal zat, tot de film zou beginnen.}

Onderwerp: Re: Come by and smile zo jan 27, 2013 5:49 am

_{I don't like scary movies..
Zwaar en moeilijk ging de deur van de bioscoop open. Yki had zulke deuren altijd al moeilijk gevonden, ze waren groot en zwaar. Schuifdeuren waren veel makkelijker, maar dat had deze bioscoop dan net weer niet. De warmte die van binnen kwam kwam als een klap tegen haar aan en ze glimlachte even. Samen met haar vriendin liep Yki naar de rij van de kaartjes. Het was een lange rij en hun film begon al bijna. Yki's blik ging naar het bord dat boven de kassa hing. Er waren nog drie plaatsen over en er stonden zeker tien mensen in de rij. Een zucht verliet haar keel, dat redden ze nooit meer. Ook voelde ze zich bekeken. Het was natuurlijk altijd apart als je een beroemdheid tegen kwam, en zo heel erg overdreven beroemd was ze niet eens. Toch hoorde ze mensen over haar praten, haar naam kwam enkele keren voorbij. Het duurde lang voordat Yki en haar vriendin aan de beurt waren en toen ze er eindelijk stonden, was de film uit verkocht.
Maar ze hadden nu al zo lang in de rij gestaan, ze zouden een film gaan kijken. "We kunnen die film kijken" hoorde ze haar vriendin zeggen, waarna haar blik naar de eerste film ging die op het bord stond. Yki haalde haar schouders op en betaalde het kaartje, waarna ze verder liepen. Ze kochten allebei wat popcorn en wat drinken. Zodra ze de zaal in liepen waar hun film was, waren de voorstukjes al begonnen. Yki zag op het kaartje dat ze een van de middelste rij hadden en zocht hun stoelen op. Rustig ging ze zitten, waarbij haar blik even naar de jongen naast haar ging. Het was rustig in de zaal en Yki deed haar jas uit. Toen haar vriendin uit gelegd had waar de film over ging, zuchtte Yki. Ze hield helemaal niet van enge films. Actie ging nog wel, maar ze was echt een schijter. Toen de film begon ging ze recht zitten en slikte even, alleen het deuntje vond ze al eng.}

Onderwerp: Re: Come by and smile zo jan 27, 2013 11:40 am

_{Stan had zijn mobiel er maar bij gepakt. Omdat hij toch moest wachten kon hij net zo goed een spelletje spelen. Tussen door smste hij af en toe met een vriend, nu dat nog kon. Straks onder de film zou je niet meer met je mobieltjes in de handen mogen zitten. Niet dat hij de neiging had om continu met zijn mobieltje in de handen te zitten. Hij had enkel nu even wat te doen. Hij was op zich niet heel ongeduldig, hij had enkel wat minder geduld bij het wachten bij dit soort dingen.
Ineens werd de zaal donker. Stan keek voor een moment op waarna hij zijn mobiel dan ook maar weg stopte. Eerst was het nog de voor stukjes dat vooraf kwam. Grotendeels trailers van andere films. Er zaten wel enkel interessante tussen. Andere deden hem niet zoveel. Ineens merkte hij vanuit zijn ooghoeken beweging op. Stan keek opzij en kon door het licht van het scherm nog net twee meisjes uit de gedaantes herkennen. Blijkbaar waren ze op het laatste moment hier nog naar binnen gegaan, na ja ze hadden geluk. De film zelf was toch nog niet begonnen. Stan zijn blik ging uiteindelijk weer terug naar het scherm. Voor al omdat de film nu dus wel echt begon. Het begin had een wat vaag eng deuntje op de achtergrond. Maar voor de rest was het nog rustig. Dat was meestal zo. De echt enge schrik momenten kwamen vaker later pas. Al was Stan niet heel schrikkerig. Er waren soms momenten dat hij gewoon om horror kon lachen, alsof het comedy was. Stan nam even een slokje van zijn drinken. Hij zette het flesje daarna kalm weer op het plateau voor hem. Na even kwam er ineens een behoorlijk schrik moment. Hij hoorde dan ook enke gilletjes van andere meisjes af komen achter in de zaal, alhoewel hij hoopte dat het meisjes waren en geen jongens met een veel te hoge toon in de stem.

(Sorry beetje inspi-blackout post. >.<)}

Onderwerp: Re: Come by and smile ma jan 28, 2013 4:35 am

_{» Whoops, I'm sorry..
Wat onrustig zat Yki in de stoel terwijl haar hersenen de delen van de film opnamen. Het deuntje had haar al een beetje opgefokt, ze kon echt niet tegen enge dingen. Ze was dan ook heel gauw bang en hoopte dat deze film niet al te eng zou worden. Maar aangezien er 18+ op het kaartje had gestaan had ze daar niet echt veel hoop in. Een kleine zucht ontsnapte haar en ze nam een kleine slok van het drinken voor haar waarna ze aan de popcorn begon.
De film begon rustig. Mensen waren aan het praten, een verhaal werd uit gelegd. Eigenlijk zoals elke horror film begon. Er was dus nog niet echt veel spannend aan en Yki haalde diep adem. Ze zat zichzelf alleen maar op te fokken en uiteindelijk zou ze er niks mee bereiken. Haar groene ogen waren strak op het scherm gericht en ze begon in de film te komen, toen er opeens een schrik moment kwam. Uit reactie greep ze naar de hand naast haar en hield hem het hele schrik moment vast waarbij ze er in kneep. Ze kneep niet hard, maar kneep wel. Samen met andere meiden uit de zaal liet ze een gil horen.
Pas toen het moment voorbij was besefte ze dat ze de hand nog steeds vast had. Ze keek naast zich en zag dat het de hand van de jongen was in plaats van de hand van haar vriendin. Meteen trok ze haar hand terug, waarbij ze "Sorry.." ferluisterde. Ze kon zichzelf nu wel echt voor haar hoofd slaan. Ze legde haar hand weer terug op de leuning en glimlachte wat verlegen naar de jongen. Haar blik ging weer naar het scherm en ze hoopte niet nog zo'n actie te maken. Het was echt schamend.}

Onderwerp: Re: Come by and smile di jan 29, 2013 3:03 am

_{Rustig zat Stan naar de film te kijken. Het begin bevatte niet zoveel spanning. Wat hij dan ook best saai vond. De meeste knepen hem voor de enge stukken maar hij was weer een van diegene die daar juist op zaten te wachten. Misschien kon hij het vergelijken met de spanningen die hij genoeg in zijn leven mee maakte sinds dat hij in Geaylons kwam. Dat was ook niet een van de fijnste plekken. Al had hij er nog niet echte horror mee gemaakt. Door het voor stuk werd nu wel zo'n beetje duidelijk wat het moraal van het verhaal was. Nu dat hij dat snapte mocht de spannende stukken wel komen. En dat gebeurde dan ook. En niet zo'n klein beetje ook. Het eerste schrik moment was gelijk al een aardige heftige en op dat moment was er dan ook gelijk gegil te horen. Maar dat niet alleen, ineens werd zijn hand vast gepakt. Terwijl hij toch zeker wist dat hij niet met iemand samen was gekomen.
Gelijk keek Stan opzij en voelde op dat moment dan ook hoe de hand, die afkomstig was van het meisje naast hem, wat in zijn hand kneep. Het deed geen pijn maar de kneep maakte maar al te goed duidelijk wat zij van de film vond. Ook bij haar kwam er dan een gil los. Voor een moment trok Stan zijn wenkbrauw op. Moest dat nou echt? Dat de film eng was oke, maar dat gillen? Alhoewel het handen vast houden had hij geen moeite mee. Hij grijnsde langzaam aan dan ook even wat flauwtjes. Tot dat het meisje in de gaten leek te hebben wie ze vast had gepakt. Gelijk trok ze haar hand dan ook terug. Stan stak zijn hand even flauwtjes naar haar op. ''Is oke, je hebt hem niet gekneld'' Reageerde Stan wat flauw op haar om haar wat te plagen aangezien ze zich vast schaamde voor haar actie, anders had ze haar hand niet zo snel weg getrokken.
Voor een moment keken ze elkaar in de ogen aan en gaf het meisje hem dan ook verlegen glimlach. Voor een moment viel een lichter licht op het gezicht van het meisje. Het meisje keek vervolgens weer weg. Echter had Stan ineens wel iets heel bekends in haar gezicht gezien. Was zij? Ze leek wel verdomt veel op een actrice. Maar zodra de film weer donkere beelden had kon hij haar gezicht minder goed zien. Stan zijn blik ging langzaam aan dan ook weer terug naar de film. Hij moest maar wachten op de pauze, dan zou hij het wel kunnen zien.}

Onderwerp: Re: Come by and smile di jan 29, 2013 4:05 am

_{» This is a very scary movie..
Gelukkig had de jongen het niet erg gevonden dat ze zijn hand vast had gepakt, dat had hij laten merken. "Is oke, je hebt hem niet gekneld" hoorde ze hem dan ook flauwtjes zeggen. Bij het moment dat hun blikken elkaar gekruist hadden, had ze een stukje Dave in de jongen gezien. Dave had altijd ongeveer dezelfde flauwe glimlach gedragen. De uitdrukking op zijn gezicht was bijna hetzelfde als Dave had gehad. Het zou vast door het licht gekomen zijn, hield ze zichzelf voor. Haar blik ging even naar haar hand, die veilig op haar eigen leuning lag. Vervolgens ging hij weer naar het beeld en ze probeerde de film zo goed mogelijk te volgen. Ze had gemerkt dat hij wat langer naar haar gekeken had wat haar een kleine blos gegeven had. Gelukkig was het donker in de zaal en kon hij het niet zien.
Haar vriendin begon zacht tegen haar te praten en had duidelijk niet mee gekregen wat er zo net gebeurd was. Niet dat ze het erg vond, anders moest ze in de pauze weer een hele preek aanhoren. Want zo snel ze gezien had was de jongen niet lelijk en dat had haar vriendin zeker ook niet gevonden. Haar tong ging over haar lippen en de smaak van zout verspreide zich in haar mond. Er kwam weer een spannend deuntje in de film en ze hield haar adem in. Ze wilde niet weer gillen als er een eng stukje kwam. Maar ook al was er een eng deuntje, het moment kwam heel onverwachts. Weer schrok ze, dit maal gilde ze niet. Wel maakte haar hand weer een beweging naar rechts, maar zodra er een lichte aanraking was bedacht ze zich. Ze legde haar hand weer langzaam terug op de leuning en keek vanuit haar ooghoeken of hij het gemerkt had. Ze pakte wat popcorn en kon een blik opzij niet onderdrukken. Haar groene ogen bewogen dus ook naar rechts en zodra ze zijn gezicht had opgemerkt wende haar ogen weer naar het scherm. Haar hart klopte hard van het moment en ze veranderde even van houding om controletabel te zitten.

Beetje slecht.. >.<}

Onderwerp: Re: Come by and smile di jan 29, 2013 7:03 am

_{Stan had koeltjes op haar gereageerd. Hij zou er niet zo'n punt van maken. Zeker niet omdat, zover hij had gezien, ze nog wel een knap meisje was ook. Echter had hij haar nu wel doen denken aan een actrice. Maar of ze het echt was was nog maar de vraag, met de pauze kwam hij daar pas achter. Voor een moment keek hij weer naar haar waarna zijn blik ontspannen terug naar de film keek. Voor even bleef het stil. Dat was vaak wel zo na het eerste echte enge schrik momenten. Later was het vaak zo dat er een heftig lang stuk kwam. Iets wat hij nu wel gewend was aan horror films. De vriendin van het meisje leek ook niks in de gaten hebben gehad. Of ze had het wel gezien maar het had haar niet veel gedaan. Ergens had hij het vermoeden dat dat tweede al niet kon dus ging hij er maar vanuit dat ze het gewoon niet in de gaten had gehad.
Een aantal minuten later naderde er weer een eng stuk. Dat was dan ook goed te horen aan de soundtracks van de film. Stan nam op dat moment even een handje van zijn popcorn. Kalm at hij de popcorn op waarna hij zijn arm dan ook gewoon weer relaxed terug plaatste op de arm leuning. Hij wachtte dan ook kalm af wat er zou gebeuren. Maar zodra het gruwelijk tweede schrik moment kwam werd zijn aandacht al snel door iets, of eigenlijk iemand anders getrokken. Weer raakte de hand van het meisje de zijne af. Echter haakte ze al snel weer af en trok ze haar hand weer weg. Blijkbaar was ze zich er nu wel bewust van geweest. Stan keek van haar hand terug naar haar. Hij glimlachte even flauwtjes doordat ze op het moment dat hij naar haar gezicht keek, zij ineens weg keek. Voor een moment keek hij richting de film waarna hij wat naar haar toe boog. ''Je mag me hand best vast houden als het je helpt'' Fluisterde Stan ineens naar haar toe. Hij keek voor een moment met een licht wat flauwe maar ook gewoon ontspannen vriendelijk glimlach naar haar.

(Slecht? I liked your post x))}

Onderwerp: Re: Come by and smile di jan 29, 2013 7:23 am

_{» you're a cute one ;3
De film was al een tijdje bezig en Yki wist dat de pauze naderde. Ze hoopte dat de pauze snel kwam, hoe eerder de pauze hoe eerder dat de film voorbij was. Ze pakte het flesje dat voor haar stond en nam rustig een slok. De jongen had de aanraking wel gevoeld en glimlachte weer flauwtjes. Weer verscheen er een korte blos op haar wangen. Ze wende haar blik naar haar vriendin, die vragend van haar naar de jongen keek. Het duurde niet heel lang voordat haar vriendin een kleine grijns rond haar lippen kreeg. Op dat moment wendde Yki haar blik weer naar het scherm.
Het was stil in de zaal en je kon de spanning die de film met zich mee bracht voelen. Yki pakte wat popcorn en merkte dat de jongen naar haar keek, waarna hij zich naar haar toe boog. Yki’s blik ging naar hem waarna ze hem hoorde ferluisteren; “Je mag best mijn hand vast houden als het je helpt”. De glimlach die de jongen droeg liet haar ook glimlachen en ze wendde haar blik naar de popcorn in haar hand. Ze wist niet helemaal of het serieus was of niet, maar ze vond het wel fijn om zijn hand vast te houden. Als ze naar enge films ging was het altijd met Dave en na de film was zijn hand zowat samen geknepen. Er kwam weer een kleine glimlach rond haar lippen waarna ze zich naar hem toe boog. ”Dat zou heel fijn zijn, maar ik sta niet in voor de pijn die ik je misschien ga geven” ferluisterde ze tegen hem en ze ging weer recht in haar stoel zitten, keek nog even naar hem en wendde toen haar blik op het scherm. Ze begon de popcorn te eten en hoorde haar vriendin van alles vragen, maar Yki schudde haar hoofd en knikte naar de film, alsof ze het wou volgen. Nadat ze de popcorn in haar hand ophad legde ze haar hand terug op de leuning, klaar om bij het volgende schrik moment zijn hand weer te kunnen pakken. Ook al zou ze niet schrikken, ze zou zijn hand toch vast pakken.}

Onderwerp: Re: Come by and smile di jan 29, 2013 9:50 am

_{Stan hield zijn blik kalm op haar gericht. Wachtend op wat ze zou antwoordden. Of ze wees hem af en de vorige actie was gewoon echt een actie geweest die ze niet meer mee wilde maken. Of ze zou een positief antwoord geven en er mee in stemmen. Hij hoopte dan maar op het tweede. Stan was ook gewoon heel spontaan dus had er niet echt lang over na hoeven denken om die vraag te stellen. Hij deed het gewoon. Hoe zij zo reageren dat zou hij daarna wel zien.
Het meisje boog nu ook zijn kant wat op. Hun gezichten waren nu nog enkele centimeters van elkaar verwijdert. Stan keek haar kalm in de ogen aan terwijl een lichte grijns nog zijn lippen sierde. Hij luisterde aandachtig naar het antwoord dat ze gaf. Algauw trok hij een wenkbrauw wat op. ''Ga je mij nou medelijden geven? Pak die hand gewoon vast als je het fijn vind'' Reageerde Stan niet veel later op haar met een wat bredere grijns, daarbij stak hij zijn hand dan ook even lichtjes naar haar uit. Hij vermaakte zich zo dan ook wel. Het moment dat hij zich op haar richtte was de film dan ook even out of the picture. Hij kende haar dan niet goed, hij had ergens een vermoeden dat hij best wel wat kon beleven met haar. Toch ging zij uiteindelijk wel weer recht zitten en hij legde zijn arm dan ook gewoon wel weer op de armleuning. Stan deed het zelfde dan ook maar en keek weer richting de film. Maar net toen hij een paar seconde keek ging het licht in de zaal ineens aan. Stan keek voor een moment omhoog naar het plafond. Nu was het dus pauze.}

Onderwerp: Re: Come by and smile wo jan 30, 2013 4:16 am

_{» So..
Eigenlijk moest ze toegeven dat ze de film niet echt meer volgde. Ze vond de jongen naast haar veel interessanter, maar deed haar best de film goed te volgen. Hun gezichten waren net maar enkele centimeters van elkaar verdaan geweest waarbij ze, door de weinige licht die de film had gegeven, zijn ogen toch had kunnen zien. Hij had mooie licht blauwe ogen. Iets wat haar meestal aansprak in het uiterlijk van een jongen, iets dat Dave ook gehad had. “Ga je mij nou medelijden geven? Pak die hand gewoon vast als je het fijn vind” had de jongen gezegd en Yki grijnsde weer. “Ik waarschuwde je alleen alvast, voor het geval dat” zei ze en ze schonk hem een plagende blik.
Haar blik was weer naar het scherm gegaan en ze wachtte op het volgende schrik moment. Dit keer niet met tegenzin, maar ze verheugde zich er haast op. Waarom wist ze niet. Het verhaal van de film ging verder en Yki nam rustig een slokje van haar drinken, waarbij het enge deuntje er weer aan kwam. Ze zette haar drinken weg en wachtte op het stuk, al gingen opeens de lampen aan. Wat geschrokken van het plotselinge licht keek ze om zich heen. Er verscheen met hele grote letters ‘PAUZE’ op het scherm en Yki zuchtte iets. Haar vriendin stond op en glimlachte naar de jongen.
“Ik ga wel weer wat eten halen, blijf jij bij de spullen?” hoorde Yki haar vriendin zeggen, waarna Yki haar vriendin een dodelijke blik gaf. Yki wist heel goed waar ze mee bezig was en eigenlijk had ze er op die manier helemaal geen zin in. Voordat Yki enig bezwaar had kunnen geven, was haar vriendin al weg gelopen. Een kleine zucht ontsnapte uit haar keel, waarna ze even vriendelijk naar de jongen naast haar glimlachte. Nu in het licht kon ze hem beter zien en ze moest toegeven dat hij niet lelijk was. Ze wilde een gesprek aan gaan, maar wist niet goed hoe ze het best moest beginnen. En misschien was het dom om zomaar tegen een vreemde te praten. Yki besloot het niet te doen en pakte haar mobiel, waarna ze de gemiste berichten beantwoorde. Haar groene ogen gingen nog even naar de jongen, maar gingen al snel weer terug naar het scherm van de mobiel.

Moest even wat verzinnen, sorry >.<}

Onderwerp: Re: Come by and smile wo jan 30, 2013 9:45 am

_{Het meisje gaf hem een reactie. Er volgde daarna algauw een wat plagende blik. De lichte grijns op Stan zijn mond bleef dan ook zichtbaar. Hij was hier gekomen voor de film. Maar zij was toch wel wat interessanter dan de film. De manier waarop ze tegen hem deed mocht hij dan ook wel. Voor een moment keek hij nog naar haar waarna zijn blik dan ook naar het scherm ging. Echter bleef er niet veel meer over om van de film te zien. Want een paar seconde nadat hij zijn blik op het scherm had gevestigd kwam het woord 'pauze' in beeld. En zo werd de zaal dan ook weer verlicht. Normaal kon hij zich wel irriteren aan die pauze's. Maar deze had waarschijnlijk toch wel iets positiefs. Nu er weer licht was ging zijn blik dan ook algauw terug naar het meisje naast hem.
Naast haar stond een ander meisje op, blijkbaar een vriendin van haar. Ze stelde dan ook algauw voor dat zij wel even wat te eten zou gaan halen. Ondertussen schonk ze hem dan ook een glimlach. Voor een moment trok Stan even een wenkbrauw op. Het kwam bijna over alsof het meisje hem een tip probeerde te geven, waarschijnlijk was dat ook gewoon wel zo. Stan volgde het meisje met zijn ogen zodra ze weg liep, maar wanneer ze verdwenen was ging zijn blik dan ook al gauw weer terug naar het meisje naast hem. Nu zou hij haar gezicht kunnen zien, wat betekende dat hij zijn bevestiging zou krijgen op zijn eerdere gedachten. Ze keek hem nu ook met een vriendelijke glimlach in de ogen aan. Ja nu wist hij het zeker, nu hij haar zo voor zich zag. Zij was die actrice. Maar terwijl hij daar over nadacht ging zij over op haar mobieltje. Stan grijnsde even flauwtjes. ''Misschien hadden ze jou ook in deze film moeten casten, had je vast een leuke rol gekregen'' Zei Stan ineens met een wat flauwe grijns richting haar. Hij probeerde het dan ook altijd wel een beetje uitdagend te maken.}

Onderwerp: Re: Come by and smile do jan 31, 2013 6:40 am

_{» I’m glad they didn’t ask me, now I’m here with you
Het werd roemoerig in de zaal en de meeste mensen gingen de zaal uit, waarschijnlijk om wat eten en drinken te halen. Eigenlijk moest Yki naar de wc, maar ze vond het zo lullig nu weg te lopen. Misschien kreeg de jongen dan wel hele andere ideeën. Ze vond het aan de ene kant best gemeen wat haar vriendin gedaan had, maar kon er ook wel om glimlachen. Ze wist heel goed waar haar vriendin mee bezig was.
Haar telefoon was minder interessant als dat ze deed, maar ze wist niet goed hoe ze naar de jongen moest doen. Yki was nooit echt goed in dit soort dingen geweest. Ze had al redelijk wat vriendjes gehad, maar het begin was altijd stroef geweest.
Yki voelde dat de jongen naar haar keek en niet heel veel later hoorde ze zijn stem, waarbij ze haar ogen op hem richtte. “Misschien hadden ze jou ook in deze film moeten casten, had je vast een leuke rol gekregen” zei hij waarbij hij flauwtjes glimlachte. Yki gaf hem een wat verlegen glimlach terug en voelde dat haar wangen een iets rodere kleur aannamen. Even keek ze weg in de hoop dat het hem niet opgevallen was. “Ja, dan was het vast een veel betere film geweest” grapte ze terug en ze haalde haar wenkbrauwen even op. “Maar dan had ik hier nu niet met jou gezeten” zei ze en een kleine grijns sierde rond haar lippen. Ze had haar telefoon ondertussen weer in haar broekstak gestoken en was wat naar hem toe gedraaid, waardoor ze hem beter kon zien.
Ze pakte het haar drinken en dronk de laatste slok op. Rustig zette ze het bekertje terug en wachtte met één opgetrokken wenkbrauw op het antwoord van de jongen. Niet heel veel later kwam haar vriendin er met een glimlach aangelopen. Ze zette wat drinken bij Yki's tafeltje neer en ging in de stoel zitten, waarna Yki ook weer recht ging zitten. De vriendinnen wisselde wat blikken uit en Yki glimlachte kort.}

Onderwerp: Re: Come by and smile do jan 31, 2013 8:50 am

Zodra de pauze was gekomen had Stan zich op het meisje naast hem gericht. Om twee dingen, en hij kon zien of zij nou daadwerkelijk de actrice was die hij had gedacht. En na hun beleving van net zou hij het ook niet erg vinden om wat meer in contact met haar te komen. Ze leek gezellig te zijn, en dat mocht hij wel. Zodra hij begon te praten richtte ze zich dan ook algauw tot hem. Na zijn woorden gaf ze hem een glimlach terug en vervolgens, bloosde ze nou? Stan ging wat rechter zitten en grijnsde langzaam aan dan ook wat. Algauw daarna gaf zij haar antwoord, ze ging zo dan ook mee in zijn grap. Hij keek kalm richting haar waarna hij dan ook even grinnikte nadat ze uitgepraat was. Hij boog dan ook weer wat naar haar toe. ''En ik had je voor geen goud willen missen vanavond'' Zei hij kalm tegen haar. Hij gaf haar dan ook een knipoog waarna hij langzaam aan weer gewoon recht ging zitten. Hij grijnsde dan ook weer even.
Hij had het leuk gevonden om haar te zien blozen, dan had hij haar dus wel wat gedaan. Net toen Stan weer wat wilde zeggen kwam de vriendin van het meisje terug. Even keek hij naar haar waarna hij zelf dan ook nog even een slokje van zijn drinken nam. Hij keek daarna weer terug naar het meisje naast hem. ''Hoe heet je trouwens? Ik had je naam niet bij die film gezien sorry'' Zei hij met een flauwe grijns tegen haar. Haar naam had er vast wel gestaan, maar Stan keek nooit naar dat zwarte beeld achteraf waar alle namen in voor komen. En nou ja ze had wel wat interessants, dus nu wilde hij het wel weten ook.

Onderwerp: Re: Come by and smile vr feb 01, 2013 7:35 am

_{»you have to come with better, boy
Er was nog steeds een kleine glimlach rond de lippen van Yki gevormd. Haar groene ogen stonden op de jonge gericht en ze moest bekennen dat hij zeker niet lelijk was. De grijns die hij droeg nadat ze gebloosd had toonde aan dat hij het wel gezien had. Dat zorgde ervoor dat ze even weg keek. "En ik had je voor geen goud willen missen vanavond" had hij op haar antwoord gereageerd en ze glimlachte weer even naar hem. Weer waren hun gezichten niet meer dan een paar centimeter van elkaar gescheiden geweest, tot hij weer recht ging zitten. De knipoog die hij haar gaf liet haar nogmaals blozen. Ze wist niet goed wat ze tegen hem moest zeggen.
"Dan was het vast een stuk minder leuk geweest" zei ze uiteindelijk met een kleine grijns. Ze wist niet of dit wel een goeie reactie was, maar ze was nooit echt goed geweest om gesprekken met vreemde aan te houden. Meestal moest de ander er voor zorgen en reageerde ze maar op hun vragen. Het waren meestal ook stroeve gesprekken, al leek deze dat niet echt te zijn. Tenminste, dat voelde voor Yki niet zo.
De vriendin van Yki deed net alsof ze de twee niet in de gaten hield en zat heel geïnteresseerd naar haar mobiel te kijken. Maar Yki kende haar vriendin langer dan vandaag en wist heel goed dat ze met hun bezig was. Zodra ze merkte dat de jongen weer naar haar keek, gingen ook haar ogen weer naar hem. "Hoe heet je trouwens? Ik had je naam niet bij die film gezien sorry" zei hij met een flauwe grijns. Yki trok één wenkbrauw op en pakte wat popcorn. "Dan moet je de volgende keer toch echt beter opletten" zei ze wat plagend en ze ging rechter zitten, waarna ze de popcorn begon te eten. De lichten gingen langzaam weer uit en de film begon weer vanaf het moment dat het gestopt was. Er stond een kleine grijns rond de lippen van Yki. Ze had haar naam niet gezegd en was niet van plan het hem nu al te vertellen. Al snel was de popcorn in haar hand op en veegde ze het even aan haar broek af, waarna ze haar hand weer op de leuning legde. Al heel dicht bij zijn hand, want aan het deuntje kwam er weer een spannend moment aan. De blikken van de twee vriendinnen kruiste elkaar even en Yki droeg nog steeds een kleine grijns, waarmee haar blik weer naar het scherm ging.}

Onderwerp: Re: Come by and smile zo feb 03, 2013 8:47 am

_{Na de knipoog die hij haar had gegeven bleef ze dan ook blosjes op haar wangen houden. Het zag er schattig uit. Zij was dan ook zeker geen lelijk meisjes. Des te meer reden dat Stan haar gezelschap niet erg vond, natuurlijk ging het ook om haar karakter die hij tot zover ook wel mocht. Ze beantwoordde vervolgens zijn woorden. Stan knikte eens. Hij wist wel zeker dat het dan een stuk minder leuk was geweest. Als zij en haar vriendin niet waren gekomen dan had hij hier alleen gezeten. Na ja er zaten nog wel andere mensen in de zaal. Maar dat waren vooral ook stelletjes en daar kwam hij natuurlijk niet bij. Hij hoefde geen andere mensen close met elkaar te zien. ''Dat weet ik wel zeker'' Antwoordde hij uiteindelijk dan ook flauwtjes op haar.
Daarna begon hij zich nu toch wel haar naam af te vragen. Hij vertelde haar dan ook waarom hij die nog niet wist terwijl hij haar wel herkent had. Ze trok een wenkbrauw op en pakte daarbij wat popcorn. Was hij nou haar aandacht aan het verliezen? Ze zei hem ondertussen dat hij dan beter had moeten opletten met een plagende toon in haar stem. Iets wat hij erg aan mocht op het moment. Die plagende houding. Maar ze vertelde hem vervolgens dan ook nog steeds niet haar naam. ''Dus je blijft mysterieus hm?'' Reageerde hij dan ook met een grijns op haar waarna hij zelf dan ook even wat popcorn pakte en het op at. Ondertussen gingen de lichten weer uit en zo begon de film dan ook. Stan keek nog even met een grijns naar haar waarna hij zich dan ook maar op het scherm richtte. Zijn hand had hij al weer op de armleuning geplaatst. Aan de soundtrack te horen kwam er weer een schrik moment. Zijn blik viel dan ook automatisch op zijn hand en zag dat het meisje haar hand weer in de buurt van die van hem lag. Een grijns kon hij dan ook niet onder drukken. Even wachtte hij het spannende deuntje af waarna hij stilletjes wat naar haar toe boog. ''Boe'' Fluisterde hij ineens in haar oor om haar op zijn beurt dan ook wat te plagen.}

Onderwerp: Re: Come by and smile ma feb 04, 2013 4:14 am

_{» you've scared me..
De lampen waren uitgegaan als teken dat de film begonnen was. Nog steeds speelde de kleine grijns rond de lippen van Yki. Ze had haar naam niet gezegd waarna ze zijn stem had gehoord. "Dus je blijft mysterieus hm?". Yki knikte iets waarbij haar blik even snel naar hem toe ging. Aangezien de film al was begonnen boog ze iets naar hem toe. "Je komt hem vast nog wel te weten, boy" zei ze zacht, en bij het woord 'boy' gaf ze hem een knipoog. Ze boog ze weer langzaam terug en richtte haar blik weer op het scherm. Het deuntje hield een tijd aan, waardoor Yki niet precies wist wanneer ze het enge moest verwachten. Dit hadden de makers extra gedaan, wist ze. Zelf had ze ook wel eens in een horrorfilm gespeeld, al had ze toen een klein onbelangrijk rolletje gehad.
Yki had de toppen van haar vingers al op de hand van de jongen gelegd. Zijn hand voelde zacht en warm aan; hij was warmer dan haar hand. De grijns was van haar gezicht verdwenen en afwachtend keek ze naar het beeld. De spannende stukken namen haar altijd mee in de film, als het goeie films waren tenminste. En deze film was zeker een goeie, vond ze. Het deuntje kwam weer en met haar vrije hand pakte ze wat popcorn. Net toen ze die in haar mond wou stoppen, hoorde ze zacht "Boe" in haar oor. Aangezien het zo onverwachts en zo dichtbij was, schrok ze. Een zachte gil liet ze horen waarbij ze geschrokken naar het gezicht van de jongen keek. Ze had zijn hand vastgepakt en zo goed als fijngeknepen. Yki voelde de ogen van de mensen in op haar rug brandden, en de mensen voor haar waren ook al omgedraaid. Door haar actie had iedereen het spannende moment gemist en gemompel was in de zaal te horen.
Door de grijns die hij droeg kon zij ook haar grijns niet onderdrukken. "Dat was echt gemeen" zei ze zacht, waarbij ze iets moest lachen. Haar vriendin keek niet begrijpend naar de twee maar de grijns op Yki's gezicht had haar genoeg gezegd en er vormde ook langzaam een kleine grijns bij haar. Yki ging weer goed zitten en wende nog een glimlach op de jongen waarbij ze licht haar hoofd schudde. Ze had zijn hand nog steeds vast, alleen nu kneep ze er niet in. Ze had hem gewoon vast en was eigenlijk niet van plan hem los te laten.}

Onderwerp: Re: Come by and smile ma feb 04, 2013 10:59 am

_{Stan zijn blik was weer op het scherm gericht, nu dat de film weer was begonnen. Hij zat nu dan ook eigenlijk expres wel te wachten op het volgende schrik moment. Benieuwd was hij hoe het meisje naast hem daar nu op zou reageren aangezien zijn hand klaar voor haar lag. Plotseling hoorde hij het meisje haar stem bij zich. Zijn blik viel dan ook terug op haar en merkte nog net op tijd de knipoog op bij het woord boy. Zo noemde ze hem nu blijkbaar maar even aangezien ze zijn naam dan ook nog niet wist. Stan grijnsde al snel wat naar haar. ''En anders kom ik er vast nog wel achter'' Reageerde hij algauw op haar. Zijn blik ging dan ook even kort naar haar vriendin. Die vond het vast niet erg om hem even haar vriendin's naam te vertellen. Hij keek het meisje naast hem dan ook weer met een uitdagende grijns aan.
Het duurde daarna niet lang of het deuntje dat een teken was van een schrik moment in de film was hoorbaar. Dat trok dan ook gelijk Stan zijn aandacht. Even wachtte hij het deuntje waarna hij besloot om er iets mee te doen, namelijk het plagen van zijn buurvrouw. Hij richtte zich vervolgens dan ook op haar en voerde zijn plannetje uit. Daarna wachtte hij rustig af wat er zou gebeuren. Hij had dan ook gevoeld dat ze haar vingertoppen al wat op zijn hand had geplaatst waardoor hij zeker wist dat hij er wat mee had moeten doen.
Na zijn actie kwam er gelijk een gilletje vrij uit haar. Dat trok dan ook algauw de aandacht van de andere mensen in de zaal. Stan moest er van grinniken maar het duurde niet lang of zijn blik flitste dan ook naar zijn hand die het nogal te verduren kreeg. Hij wilde zich dan ook zo wat al terug trekken maar gelukkig had ze net op tijd in de gaten dat het hij was geweest die haar zo had laten schrikken. Van zijn hand keek hij terug naar haar en grijnsde weer wat flauw. Een grijns begon haar lippen ook te sieren. Ze leek zijn actie niet bepaald erg te vinden, wat betekende dat ze dus wel wat tegen plagerijen en aandacht kon. Dat was dan ook weer iets wat hij wel mocht aan haar. Hij grinnikte door haar woorden over dat het gemeen was en haalde zijn schouders lichtjes op. ''Sorry, soms moeten ik me even laten gaan'' Reageerde hij flauwtjes op haar. Hij keek haar nog even aan waarna zijn blik weer terug naar de film ging. Er was nu even geen eng stuk, maar ze had zijn hand nog wel vast. Niet dat hij het erg vond maar zij leek het daarom ook wel prettig te vinden om zo te zitten. Stan liet zijn vingers langzaam aan dan ook tussen die van haar glijden zodat hun handen in elkaar verstrengeld zaten. Kalm bleef hij haar zo vast houden terwijl hij verder naar de film keek. Maar het duurde daarna dan ook niet lang of zijn duim ging kalm en liefkozend over de huid van de rug van haar hand heen.}

Onderwerp: Re: Come by and smile di feb 05, 2013 6:44 am

_{» this isn't what I expected, but I like it
De groene ogen van Yki gingen van de jongen naar haar vriendin nadat hij "En anders kom ik er vast nog wel achter" had gezegd. Yki grijnsde iets en schudde kort haar hoofd. De uitdagende grijns op het gezicht van de jongen stond haar wel aan. Deze avond verliep echt heel anders dan Yki verwacht had. Niet dat ze het erg vond, in tegen deel juist. Ze vond het leuk dat ze hem ontmoet had, al kende ze hem niet. Maar je kon iedereen leren kennen. En misschien kwam ze hem vaker tegen, als hij tenminste in het dorp woonde.
Het enge deuntje was gekomen en hij had haar laten schrikken, wat iedereen geweten had. De grinnik die hij had laten horen klonk schattig en haar ogen waren op hem gericht. "Sorry, soms moet ik me even laten gaan" had hij gezegd en Yki haalde haar wenkbrauwen even op. Een korte zucht verliet haar keel en ze voelde haar hard nog kloppen. Yki schrok sowieso al snel en al helemaal als iemand onverwachts, op een spannend moment iets in haar oor ferluisterde. "Dat merkte ik" zei ze zacht en ze glimlachte nog even naar hem, waarna ook haar blik terug naar de film ging. Ze voelde dat hij zijn vingers in de hare vlocht en haar blik ging even naar hun handen, waarbij een hele kleine glimlach haar gezicht weer sierde en haar blik terug ging. Ze had niet verwacht dat hij haar hand ook vast pakte, maar ze vond het zeker niet erg. Niet heel veel later voelde ze zijn duim over haar de rug van haar hand strijken. Er verscheen weer een kleine blos op haar gezicht. Ze vond het totaal niet erg wat hij deed en ging wat dichter naar hem toe zitten zodat ze makkelijker uitkwam met haar arm en hem niet ommundig hoefde uit te strekken. Een tevreden zucht verliet haar keel. Dit was een van de weinige avonden waar ze weer echt bezig was met een jongen na de dood van Dave, en eigenlijk dacht ze ook helemaal niet aan hem op dit moment. "Hoe heet jij eigenlijk?" vroeg ze zacht, waarbij ze haar blik weer op hem richtte en een kleine grijns rond haar lippen kwam.

Beetje kort, sorry >.<}

Onderwerp: Re: Come by and smile di feb 05, 2013 10:45 am

_{Net zoals zij had Stan deze avond ook niet zien aan komen. Maar een goede avond vond hij het zeker wel. Hij wist niet of hij het ooit zo gezellig had gehad met een meisje die hij niet eens goed kende, in de bios. Normaal zat hij alleen in de bios, rustig film te kijken. Half te slapen soms zelfs. Daarna ging hij weer terug naar de feesten waar hij zin had om heen te gaan om weer los te gaan. Maar hij moest toegeven dat het zo met het meisje naast hem ook al erg vermakelijk was.
Hij hoorde de zucht bij het meisje vandaan komen nadat hij haar had gezegd dat hij zich soms even moest laten gaan. Licht keek Stan wat vragend naar haar. Of had ze dit nu ineens niet zo grappig gevonden en was ze hem nu zat? Stan keek even bedenkelijk waarna hij dan ook maar even afwachtte wat er verder zou komen. Ze antwoordde op zijn woorden waarna ze hem toch nog een licht glimlachje schonk. Nee boos of geirriteerd was ze dus gelukkig toch niet. Stan besloot het dan ook maar even goed te maken met haar. Hij pakte haar hand nu ook zelf wat meer vast en verstrengelde zijn vingers tussen die van haar waarna zijn duim algauw wat geruststellend over de rug van haar hand heen streelde. Hij keek nu dan ook met een wat kalmere blik naar haar. Echter door de donkere ruimte van de bioscoop kon hij haar blosjes niet zien, maar als hij het wel had gezien had hij het zeker interessant gevonden. Stan merkte dan ook dat ze dichter bij hem kwam zitten zodat het dan ook wat praktischer zat. Stan hield zijn duim bij haar hand dan ook in beweging. Voor een moment keek hij terug naar de film. Maar het meisje naast hem trok al meteen weer zijn aandacht zodra ze naar zijn naam vroeg. Stan grijnsde even wat. ''Ik vroeg het jou eerst'' Reageerde hij flauwtjes. Maar hij zou niet moeilijk doen. ''Stan is de naam'' Stelde hij zich vervolgens dan ook kalm aan haar voor. Hij boog daarna voor een moment weer wat meer naar haar toe. En omdat ze al dichter bij elkaar waren komen te zitten waren hun gezichten nu helemaal dicht bij elkaar. ''Krijg ik nu de eer om de naam van deze mooie dame te horen?'' Zei hij met een charmante grijns tegen haar. Ja als de film straks voorbij was wist hij zeker dat hij nog niet met deze dame klaar was. Ze had een leuk karakter tot zover en ook nog eens een uiterlijk dat behoorlijk goed mee zat. Hij zou haar niet zomaar weg laten lopen.}

Onderwerp: Re: Come by and smile do feb 21, 2013 6:44 am

_{De kleine glimlach speelde nog steeds rond haar lippen. Ze had de film helemaal niet meer gevolgd. Ze probeerde steeds weer naar de film te kijken, maar de jongen naast haar trok elke keer haar aandacht weer. De meeste mensen in de zaal schrokken, maar Yki had het helemaal niet mee gekregen. Verbaasd keek ze dan ook naar het scherm. Ze vond het jammer dat ze het moment gemist had, nu had ze geen goeie reden om zijn hand vast te houden. Maar het leek hem ook niet meer om de momenten te gaan, wat haar glimlach weer iets groter maakte.
Yki voelde hoe zijn duim weer over haar hand streek. Het voelde vertrouwelijk want Dave had dat ook altijd bij haar gedaan. Opeens kwam er een schuldgevoel in haar buik. Dave was net een paar maanden geleden overleden en zij zat hier nu al weer met een andere jongen. Even ging haar blik naar haar vriendin die helemaal in de film zat. Vervolgens ging haar blik naar de jongen. Het was niet erg dat ze zo zat, toch? Zacht beet ze op haar lip. Zou hij het erg vinden? Had hij het zelfde gedaan als hij een leuke meid was tegen gekomen? Haar groene ogen gingen naar het scherm, maar ze had er totaal geen aandacht voor. "Ik vroeg het jou eerst" had de jongen op haar vraag gereageerd en Yki keek weer naar hem. "Stan is de naam". Hun gezichten waren nu heel dicht bij elkaar, waardoor Yki zijn ademhaling haast kon horen als de muziek van de film er niet doorheen gedenderd had. "Aangenaam, Stan" zei ze met een kleine grijns. Dave zou het vast niet erg vinden, en er gebeurde niks raars. Met dat idee zat ze al weer wat fijner. "Krijg ik nu de eer om de naam van deze mooie dame te horen?" vroeg hij met een charmante glimlach. Yki keek wat verlegen weg, waarna ze haar blik weer op hem richtte. Ze bracht haar mond heel dicht naar zijn oor, al hoefde ze daar niet ver voor te buigen. "Yki" ferluisterde ze zacht. Wat uitdagend keek ze hem aan, waarna ze iets grinnikte. Haar blik ging weer naar het scherm. Zo te zien liep de film tot zijn einde, wat Yki best jammer vond. Ze vond het wel gezellig met Stan zo. Maar ze zou hem niet zomaar laten gaan als de film afgelopen zou zijn, daar was hij veel te knap voor. Haar groene ogen gingen weer naar Stan en de kleine glimlach kwam terug.

Sorry dat je z'n flutje terug krijgt.. >.>}