C'mon I won't lose you.

Onderwerp: C'mon I won't lose you. za jan 26, 2013 3:22 am

Niels zuchtte licht geïrriteerd. Het was midden in de nacht, de maan stond hoog aan de hemel, het was een heldere nacht. Maar Sunset was 'm weer gesmeerd. Waarschijnlijk omdat hij gister alsnog twee maaltijden bij haar naar binnen had gekregen. Natuurlijk had hij kunnen weten dat Sunset deze nacht zou gaan rennen. Maar alsnog was ze gevaarlijk dun, ze zou zo weer kunnen flauwvallen. Niels volgde de voetstappen in het zand, maar nu op het strand zag hij Sunsets voetstappen niet meer, daar waren er teveel sporen voor. Niels keek het door de maan verlichtte strand rond. Godver, dat had hij ook weer. Waarom zag Sunset niet in dat ze dun was? Dat ze té dun was? Hij wilde haar beschermen tegen haarzelf, tegen de groep jongens die haar treiterde. Hij wilde niet dat ze dood ging...

Onderwerp: Re: C'mon I won't lose you. za jan 26, 2013 5:00 am

_{What are you doing here at night, all alone?

Rustig liep de blonde meid over het strand. De wind waaide door haar lange haren heen en een zucht ontsnapte uit haar keel. De kleine Buldog rende vrolijk aan de lange riem. Op dit soort momenten had ze er een hekel aan dat ze een hond had. De zwarte Buldog was net twee jaar en zat vol van de energie, het moest er gewoon uit. En Yki was net terug van haar werk, vandaar dat ze hier nu liep. Haar huis was niet heel ver van het strand af en eigenlijk was ze wel toe aan wat beweging, het gaf haar rust. Het hondje rende door het water heen, waarna het met zijn natte pootjes die onder het zand zaten naar haar terug kwam. Hij sprong tegen haar aan, waarna hij hard blafte. "Jimmy, af" zei Yki en ze duwde het diertje van haar been af. Het hondje was niet onder de indruk en begon weer te rennen. De riem was een paar meter lang, waardoor het beestje zich helemaal kon uitleven. Een kleine glimlach sierde rond haar gezicht en haar groene ogen keken naar het hondje. Jimmy had iemand gezien en begon hard te blaffen. Yki zuchtte en liep naar het hondje toe, waarna ze probeerde te zien waar het diertje naar keek. Haar blik viel op een persoon een eindje verder op. Ze vroeg zich af waarom iemand hier nu zou komen, maar besteedde er verder geen aandacht aan. Het was haar probleem niet. Ze liep weer verder en de Buldog had een takje gepakt, waarmee het blij in het water speelde. De zee was rustig en Yki zuchtte tevreden.}

Onderwerp: Re: C'mon I won't lose you. za jan 26, 2013 8:44 am

Niels keek op toen hij het geblaf van een hond hoorde. Wie kwam hier nou weer op dít tijdstip? Hij zag een meisje dat hem bekend voorkwam. Was zij niet dat ene model? Hij keek naar de kleine bulldog op hem af kwam rennen. Hij keek naar het diertje en glimlachte, terwijl hij dacht aan de hond van hem en Sunset. Sita, de Duitse Herder, maar die was gedood door de hond van Jess, de leider van het groepje dat Sunset steeds treiterde. Maar het meisje keek niet naar hem, dus hij besloot ook verder haar maar te laten. Niels zuchtte terwijl hij zich in het zand liet zakken. Waar was Sunset nou verdomme? De hond vna het meisje rende vrolijk over het strand, af en toe zijn viese poten aan het meisje afvegend.

-flut-

Onderwerp: Re: C'mon I won't lose you. za jan 26, 2013 9:00 am

_{Bad dog, Jimmy. Bad dog.
Yki had opgemerkt dat de jongen naar haar gekeken had, maar was tot haar verbazing stil gebleven. Normaal zouden mensen naar haar toe komen, op z'n minst iets zeggen. Maar hij deed dat niet, en dat vond ze fijn. Misschien herkende hij haar wel helemaal niet. Ook dat gaf een fijn gevoel, zo voelde ze zich eventjes een 'normale' burger die met haar hond wandelde. Teminste, als het normaal was om met je hond midden in de nacht over het strand te lopen. Die gedachten vormde een kleine glimlach op haar gezicht. Jimmy rende nog steeds vrolijk in het rond. Soms blafte hij richting de jongen, maar dat was puur speelsheid. En nieuwschierigheid, Jimmy was super nieuwschierig. De wind blies de parfum van de jongen in haar gezicht, waarbij ze even stil stond. Haar groene ogen waren op hem gericht. Hij droeg dezelfde parfum als dat Dave altijd gedragen had. Dave was net overleden, waardoor dit als een klap in haar gezicht voelde. Ze slikte de brok in haar keel weg en zette stappen verder. Jimmy was helemaal het water in geweest en rende kletsnat naar de jongen toe, waar hij met zijn lichaam op schoot sprong. Daarna schudde hij zich ook nog eens flink uit en begon hij de jongen te likken. Yki begon zacht te lachen, waarna ze naar de jongen toe rende. "Jimmy, af" zei ze en de kleine Buldog sprong van zijn schoot af. Blaffend om aandacht stond hij naast Yki. "Het spijt me" zei ze, nog steeds zacht lachend. Ze hoopte dat de jongen, die een paar jaar jonger dan haar leek, het niet erg vond. Maar het zag er gewoon heel grappig uit en was echt een streek voor Jimmy.}

Onderwerp: Re: C'mon I won't lose you. za jan 26, 2013 9:13 am

De hond was nu helemaal het water in gerend, wat de lange riem toe stond. Voor een pup was zo'n lange riem handig. Zij hadden het ook bij Sita gehad, toen ze nog een pup was. Maar de kleine bulldog rende druipend op hem af. Niels glimlachte en zette zijn armen in het zand, zodat hij niet omver zou worden geworpen door het diertje. De hond sprong op zijn schoot en schudde zich eens flink uit. Niels kneep zijn ogen dicht en opende die weer toen hij geen spetters meer voelde. Hij aaide de hond en lachte. Snel daarna kwam het meisje aan gelopen. "Jimmy, af!" zei ze, en de hond sprong van zijn schoot. Niels lachte en stond op. Hij was ongeveer even groot als het meisje, maar hij was wel een paar jaar jonger, zo te zien. "Het spijt me," zei het meisje lachend. Niels haalde zijn schouders op. "Maakt niet uit hoor, ik had zelf ook een hond, dus ik ben wel wat gewent. Ik ben Niels." zei hij. Hij wist niet of het meisje het fijn vond als hij liet merken dat hij haar herkende, hij kon het best begrijpen dat het vermoeiend was. Maar wist hij veel, misschien hield ze wel van de roem.

Onderwerp: Re: C'mon I won't lose you. za jan 26, 2013 9:25 am

_{I'm glad you don't mind.
Haar groene ogen stonden op de jongen gericht, waarna ze even naar Jimmy gingen. De zwarte Buldog keek haar dom aan, met zijn rong over de zijkant van zijn bek. Hij had zich flink druk gemaakt en stond nu dan ook te hijgen. De wind waaide flink door en Yki knielde neer, waarbij Jimmy tegen haar knieën aan sprong. Ze haalde uit het tasje dat ze bij zich had een heel stoer jasje met leger print dat precies bij Jimmy paste. Jimmy was haar alles en ze wilde niet dat hij kou vatte en ziek zou worden. Het diertje vond het prima en genoot van de aandacht die hij kreeg terwijl Yki hem het jasje aan deed. Gelukkig vond de jongen het niet erg en kon hij er om lachen. "Maakt niet uit hoor, ik had zelf ook een hond, dus ben het wel wat gewent. Ik ben Niels" vertelde hij. Yki glimlachte en knikte. Ze was ondertussen weer overreind gekomen. Ze vond het ietwat vervelend dat hij zijn naam gezegd had, nu was ze haast verplicht de hare ook te zeggen. Maar het zij zo. "Mooi, Jimmy is nogal ondeugend" zei ze waarna ze lachte. "Aangenaam, Niels. Ik ben Yki" zei ze en ze glimlachte weer even. Misschien had hij nog niks door, waar ze stiekem op hoopte. Ze wauw gewoon even een avondje niet herkend worden, alleen zat dat er helaas niet in met haar baan. Maar daar had ze zelf voor gekozen, dus moest ze er mee leren leven.}

Onderwerp: Re: C'mon I won't lose you. zo jan 27, 2013 1:14 am

De bulldog deed hem denken aan Sita. God wat miste hij die hond. Het meisje, dat hem echt wel bekend voorkwam, bukte zich en het hondje sprong in haar armen. In tussen was ze weer overeind gekomen, dus Niels stond ook op. Het meisje pakte een jasje uit haar tas en deed die aan bij de hond. Hun hond was Sunset alles geweest. Sinds Sita dood was was hun leven een stuk triester. Waarom kon hij niet een hond voor hun kopen? Sunset was immers weer bijna jarig. “Mooi, Jimmy is erg ondeugend,” de stem van het meisje haalde hem uit zijn gedachten. “Aangenaam, Niels. Ik ben Yki,” vervolgde ze. Hij knikte, hoewel hij haar naam al lang wist. Maar zo te zien vond ze het niet erg dat hij niet verbaast naar haar keek ofzo. Dat deed hij bij niemand die bekend was, want ja, zij waren toch ook gewoon mensen? “Heb je al eerder een hond gehad?” om toch maar op een gespreks onderwerp te komen, begon hij maar over de hond. Yki zou zich misschien ook wel even ‘gewoon’ willen voelen. Hij kon het best begrijpen, hij had een vriend die was zanger, nu was hij aan de drugs en drank. Het was te zwaar voor hem. Sterker nog; het was te zwaar voor iedereen. Maar ja, je koos zelf voor zo’n leven. Hij keek Yki vriendelijk aan, en wachtte kalm op een antwoord.

Onderwerp: Re: C'mon I won't lose you. zo jan 27, 2013 2:10 am

_{It's very cold out here, isn't it?
De wind duwde ruw tegen het lichaam van Yki aan en ze moest even verstappen anders zou de wind haar omver duwen. Bij de zee was de wind altijd hard, al helemaal in de winter. Het bracht dan ook een vreselijke kou met zich mee terwijl het haar blonde haren naar achteren duwde. Yki's groene ogen gingen even naar boven, naar de donkere lucht. De sterren waren heel helder deze nacht, er was dan ook bijna geen wolk aan de hemel. Best wel apart voor deze winter dagen. Zodra ze de stem van de jongen, die zich voorgesteld had als Niels, hoorde keek ze weer naar hem. Er vormde weer een kleine glimlach rond haar lippen en Jimmy was ondertussen weer met een takje gaan rennen. "Niet het water in met je jasje" riep ze naar het hondje. Natuurlijk begreep het beestje haar niet, maar hij was veel te druk met het takje waar hij tevreden op lag te kauwen. "Heb je al eerder een hond gehad?" had Niels gevraagd, voordat Yki naar Jimmy had geroepen. Haar groene ogen waren weer op hem gericht. "Ja, twee Jack Russells" zei ze met een kleine glimlach. Eentje had ze gekregen toen ze nog kind was, toen ze nog thuis woonde. Maar die was niet ouder geworden dan 4, toen had haar vader hem vermoord. Yki wende haar blik af toen ze daar aan terug dacht. Ze haatte haar vader, alles wat hij haar heeft aan gedaan. De andere hond had ze van Dave gekregen toen ze 16 werd. Op die dag is ze ook bij hem ingetrokken. De hond was al 7 jaar en is van ouderdom overleden. Nu heeft ze Jimmy, haar alles. Naar elk interview dat ze had neemt ze hem mee. Iedereen die haar kent, kent Jimmy dus ook. "En jij, heb jij een hond?" vroeg ze dan maar, aangezien de jongen een gesprek aan wou gaan. En Yki is niet iemand die dan zomaar wegloopt, ook al kroop ze nu liever haar warme bed in. De wind hield nog steeds aan en een rilling liep over haar rug.}

Onderwerp: Re: C'mon I won't lose you. zo jan 27, 2013 4:28 am

Yki antwoorde zijn vraag door te zeggen dat ze twee Jack russels had. Niels knikte. "En jij, heb jij een hond?" vroeg ze. Niels schudde zijn hoofd. "Nee, niet meer. Mijn zusje en ik hadden wel een hond, een Duitse Herder. Maar die is nu overleden." zei hij. Hij richtte zijn blik naar Jimmy die op het zand lag en op een tak kauwde. Door het jasje wat hij aan had had de hond het niet koud. Hoewel de gure wind Niels niet ontging. Het was koud, maar spoedig zou de lente weer komen. Gelukkig maar. Hij keek nog een keer een strand rond, maar er was nog steeds geen enkel spoor van zijn zusje. Misschien zou ze al weer thuis zijn, ze had de sleutel. Een grote glimlach verscheen op zijn gezicht toen de hond de stok aan hem gaf, tegen hem aan sprong en blafte. Niels gooide de stok over het strand, maar binnen het berijk van de riem. Jimmy rende er als een dolle hond achteraan. Even zag hij Sita weer, met haar dikke vacht en haar speelse ogen. Geen enkele hond kon haar vervangen, maar een nieuwe hond zou Sunset ook goed doen.

Onderwerp: Re: C'mon I won't lose you. ma jan 28, 2013 6:40 am

_{» So.. Is there something gonna happen?
Wat vermoeid keek ze naar de jongen. "Nee niet meer. Mijn zusje en ik hadden een Duitse Herder, maar die is overleden" zei Niels. "Het spijt me, dat wist ik niet" zei ze zacht. Ze wist hoe zwaar het was een dier te verliezen, ze moest er niet aan denken Jimmy te verliezen. Jimmy was echt haar kindje, haar alles. Ze vond het alleen al vreselijk hem alleen thuis te moeten laten als ze ging stappen. Daarom was ze nu zo blij dat Rhys bij haar woonde, en dat hij zijn hond mee genomen had. Zo voelde het toch alsof hij niet echt alleen was en er toch iemand op hem paste. Al wist ze dat hij haar op dat moment ook miste.
"Als ik vragen mag, waarom ben je hier nog zo laat?" vroeg ze, aangezien ze zich begon te vervelen. Dat zou deels komen doordat ze gewoon moe was, en er niet echt iets te beleven was nu op het strand.

Mhep, flut >.<}

Onderwerp: Re: C'mon I won't lose you. ma jan 28, 2013 7:45 am

"Het spijt me, dat wist ik niet." zei Yki tegen hem. Hij glimlachte naar haar. "Dat maakt niet uit, dat kon je ook niet weten," zei hij. Ze moest zich niets schuldig maken. "Als ik vragen mag, waarom ben je hier nog zo laat?" vroeg Yki. Niels keek voor zich uit. Tja. Hij kon natuurlijk ook gewoon eerlijk zijn. Ach ja, waarom ook niet. "Mijn zusje is weer eens weggelopen. Ze heeft anorexia, maar ik heb haar vandaag laten eten, en dat is ze er nu weer af rennen. Ik zoek haar dus. Maar misschien is ze ook al weer thuis. Je hebt niet iemand zien rennen? Redelijk klein, bruin haar?" Niels zuchtte terwijl hij richting van hun huis keek. Misschien was ze al lang weer thuis en maakte hij zich voor niets zorgen. Misschien zou ze eindelijk inzien dat ze dun was. Misschien zou ze de eindelijk willen eten.

-flut...-

Onderwerp: Re: C'mon I won't lose you. ma jan 28, 2013 8:29 am

_{» I thought I saw something, but I'm not sure
Haar groene ogen knepen even samen terwijl ze nadacht. "Ja, volgens mij heb ik haar voorbij zien komen. Maar ze ging niet naar die kant, maar naar die kant" zei ze. De eerste 'die kant' was de kant waar Niels op keek, de andere 'die kant' was de kant waar zij vandaan was gekomen. Jimmy had genoeg van de tak -die ondertussen al helemaal aan flarden was- en kwam verveeld naast haar staan. Hij piepte om aandacht maar Yki negeerde hem juist daarom. Dave had haar geleerd dat je nooit moest toegeven aan die aandacht, jij moest bepalen wanneer een hond aandacht kreeg. Niet de hond. Dave gaf ook honden training, dus hij wist er vast wel vanaf. Yki had altijd zijn instructies goed opgevolgd. "Anders loop je met mij mee die kant op en vanuit daar weer naar huis, misschien kom je haar tegen?" zei ze. Het was niet niks, als iemand annorexia had. Het was een dodelijke ziekte en helaas waren er genoeg mensen aan overleden.}

Onderwerp: Re: C'mon I won't lose you. wo jan 30, 2013 8:32 am

"Ja, volgens mij heb ik haar voorbij zien komen. Maar ze ging niet naar die kant, maar naar die kant" zei ze. Niels keek de kant op die ze aanwees. Shit, ging dat niet naar Willow's peak? Damn, nog even en Sunset zou zichzelf van de rosten af gooien "Anders loop je met mij mee die kant op en vanuit daar weer naar huis, misschien kom je haar tegen?" zei ze. Niels knikte. "Graag," in zijn stem was te horen dat hij zich zorgen maakte. "Leid dat pad niet naar Willow's Peak?" vroeg hij. Misschien had hij het mis, maar hij kende verder geen plek in deze richting waar Sunset heen zou moeten gaan. Ja de begraaf plaats. Hun ouders lagen daar! Daar was Sunset natuurlijk heen. Zijn pas werd rustiger, want hij was zeker dat hij het goed had. "Waarschijnlijk is ze bij de begraafplaats, onze moeder is dood," Niels zei er niet bij dat ook hun vader dood was, en dat ze alleen in een huis woonde. Dat wist niemand, ook Myles niet, of Sunset moest dat hem gezegt hebben.

Onderwerp: Re: C'mon I won't lose you. wo jan 30, 2013 9:05 am

_{» I think your sis is doing fine
Een kleine glimlach sierde rond de lippen van Yki. Niels gaf echt veel om zijn zus, dat kon je zien. Het deed haar denken aan haar en Rhys. Ze wist zeker dat als zij een keer vermist was, Rhys ook als een gek ging zoeken. Maar niet alleen Rhys zou haar zoeken, de pers ook. Het kleine hondje ging verveeld naast hun zitten, maar zodra Niels begon te lopen dribbelde hij mee. Ook Yki begon met lopen en ze haalde kort haar schouders op toenhij vroeg of dat pad naar Willow's peak leide. "Ik ben niet zo goed in paden onthouden en dat soort dingen" zei ze zacht. Als het overdag was zou ze het zo weten, maar 's nachts was alles zo donker. Dan liet haar geheugen haar echt in de steek.
"Waarschijnlijk is ze bij de begraafplaats, onze moeder is dood" zei hij. Dat maakte Yki even stil. Ze snapte niet waarom hij dit zo zei, maar hij zat er duidelijk mee. "Wat erg, het spijt me voor je. Mijn vriend is ook overleden" zei ze zacht. Dave was bijna een jaar geleden verongelukt, maar het voelde nog als de dag van gisteren. Rustig liep Yki met hem mee.}

Onderwerp: Re: C'mon I won't lose you. za feb 02, 2013 11:48 pm

Yki haalde haar schouders op toen hij vroeg of deze weg niet naar Willow's Peak leidde. "Ik ben niet zo goed in paden onthouden en dat soort dingen" zei ze zacht. Niels knikte. "Maakt niet uit, ik kom vaak buiten als het donker is, dus ik herken het wel. Een licht geërgerde zucht kon hij niet tegen houden. Wáárom kon Sunset niet inzien dat ze mager was? "Wat erg, het spijt me voor je. Mijn vriend is ook overleden" zei ze. Niels keek haar aan. "Dank je wel, en ook gecondoleerd." rustig liepen ze in de richting van de begraaf plaats, waarbij ze inderdaad over Willow's Peak moesten. Vervolgens zag hij de magere gestalte van Sunset al. Ze zat bij het graf van hun ouders. Maar Yki zou niet kunnen zien dat er twee namen op de steen stonden, daar was het te donker voor. Sunset en hij hadden het fijn samen, ookal woonden ze met z'n tweeën. Ze hadden geld zat van de ervenis, kwamen niets te kort. Maar niemand wist het, zelfs Myles niet, voorzover Niels wist. Misschien had Sunset het hem wel verteld, maar dat zou hij niet erg vinden. Myles was even oud als Niels, hij zou wel begrijpen dat Niels geen zin had in gezijk.

» Lose my mind